مغز دخترها بهتر كار مي كند يا پسرها ؟

مغز دخترها بهتر كار مي كند يا پسرها ؟

مغز يك نوزاد در رحم بسيار سريع رشد مي كند و طي يك يا دو ماه، از چند سلول به پيچيده ترين ساختار طبيعت تبديل مي شود و در ادامه، جنين در ششمين ماه بارداري، توانايي هاي مهمي كسب مي كند كه همگي تحت كنترل مغز او هستند. در هنگام تولد، مغز نوزاد هنوز به طور كامل شكل نگرفته است و تنها به اندازه يك سوم اندازه واقعي رشد كرده است و مدت زيادي طول مي كشد تا مغز كامل شده و به شكل تكامل يافته خود دست يابد. سپس در سال اول تولد، تراكم سيناپس هايي (سيناپس به محل اتصال سلول هاي عصبي گفته مي شود) كه در مغز ايجاد مي شود به سرعت افزايش يافته .

و همان فرآيندي كه قبل از تولد آغاز شده است ادامه مي يابد. ولي در حدود ده ماهگي ميزان افزايش سيناپس ها متوقف شده و از يك سالگي تا پايان عمر ثابت مي ماند. از همان اوايل، تفاوت هاي جنسيتي در مغز نوزادي كه هنوز متولد نشده است، مشهود است. يكي از اين تفاوت ها آن است كه قسمت هاي راست و چپ مغز در پسرها ارتباطات كمتري به نسبت دختران پيدا مي كند. بنابر همين تفاوت ها، مطالعات اخير نشان داده كه پسرها در برخورد با انواع خاصي از مسائل (مانند امتحانات هجايي يا جدول كلمات) تنها از يك طرف مغزشان استفاده مي كنند، در حالي كه دخترها از هر دو طرف استفاده مي كنند. نيمه راست مغز همچنان كه رشد مي كند، سعي مي كند ارتباطاتي با نيمه چپ مغز برقرار كند اما در پسران (البته در دوران كودكي) نيمه چپ آمادگي ايجاد ارتباطات را ندارد و لذا اين " اتصالات" صورت نمي گيرد و در عوض سلول ها به نيمه راست، يعني جايي كه از آن آمده اند، باز مي گردند لذا اتصالات در نيمه راست مغز، غني تر صورت گرفته و همين وضعيت باعث موفقيت پسران در حل مسائل رياضي (در زمان تحليل ، بررسي و حل مسائل رياضي، نيمكره راست مغز بيشترين فعاليت را دارد) است. از طرف ديگر در دختران ارتباط بين دو نيمكره با موفقيت بيشتري برقرار شده و لذا باعث مي شود كه توانايي هاي كلامي دختران بسيار بالاتر باشد. در 7-6 سالگي، هنگامي كه كودكان آموزش جدي را شروع مي كنند، از آنجا كه در اين سنين، پسران (به طور مقطعي) از لحاظ ذهني بين 12-6 ماه عقب تر از دختران هستند،"هماهنگي حركتي ظريف( "مانند نگهداشتن مداد يا استفاده از قيچي) در آنها(پسران) ديرتر شكل مي گيرد. مطابق با اين مسئله اينكه پسران و دختران از 5-4 سالگي به كودكستان بروند عالي است، زيرا آنها (هم دختران و هم پسران) توانايي اجتماعي را كسب مي كنند اما به نظر مي رسد كه پسران بيشتر از دختران به اين آموزش ها نيازمند هستند و شايد لازم باشد بنا بر تشخيص والدين و يا مربي، كودكان پسر مدت زمان بيشتري را در كودكستان سپري كنند. پسران با دختران متفاوت هستند، كساني كه نيمه راست مغزشان پيشرفته تر است (مانند پسران) از مزايايي نيز برخوردار هستند. پسران علاوه بر آنكه توانايي هاي رياضي بهتري دارند، اهل عمل نيز هستند و اگر با مشكلي برخورد كنند مي خواهند آن را برطرف سازند و بنابراين خيلي زودتر از دختران دست به كار مي شوند. از آنجايي كه در پسران نيمه راست مغز، هم احساسات و هم فعاليت ها را كنترل مي كند، بنابراين پسران به احتمال زياد، زودتر وارد عمل مي شوند. در حالي كه در دختران، نيمكره هاي مغز تخصصي تر كار مي كند يعني نيمكره راست مركز فعاليت هاي رياضي و نيم كره چپ مركز تكلم و بيان احساسات است . لذا پسران نياز به تلاش بيشتري دارند تا به نيمكره چپ خود رجوع كنند و كلماتي براي توضيح احساسات، كه در نيمكره راست مغز ثبت مي كند، بيابند. در حالي كه دختران در اين زمينه موفق ترند و در بيان احساسات بسيار بهتر عمل مي كنند. بطور كلي مطالعات دقيق علمي نشان داده است كه دختران در سال هاي اوليه مدرسه در مقايسه با پسران بهره هوشي بيشتري دارند و نمرات بهتري را مي آورند ولي در دوران دبيرستان و دانشگاه اين تفاوت ها كاهش مي يابد. دختران و پسران به طور متوسط در قلمروهاي مختلف هوشي، الگوهاي عملكرد متفاوتي دارند. در دوران كودكي، دختران در آزمون استاندارد شده، توانايي كلامي بهتري نسبت به پسران دارند (خواندن، رواني كلامي، درك كلامي.) در دوران دبستان، دختران و پسران در حساب يكسان عمل مي كنند ولي در دوران دبيرستان پسران در حساب و رياضيات عملكرد بهتري نسبت به دختران دارند اما اين تفاوت درمرحله دانشگاه كاهش مي يابد. اما ذكر اين مطلب ضروري است كه الگوهاي موفقيت براي پسران و دختران (در زمينه هاي كلامي، غيركلامي، رياضي و...) وابسته به قالب هاي فرهنگي است كه بر اساس آن، رفتار مناسب براي دختران و پسران تعيين مي شود. براي مثال كودكان ما از همان دوران كودكي مي آموزند كه خواندن، هنر، مهارت هاي كلامي و ... قالب هاي زنانه است و مهارت هاي مكانيكي، ورزش و رياضي از لحاظ اجتماعي، مردانه تلقي مي شود لذا به نظر مي رسد اين تفاوت هاي ميان دو جنس، تا حد زيادي تحت تاثير شرايط فرهنگي جوامع نيز قرار گرفته است. در انتهاي بايد عنوان شود كه قطع نظر از نوع تبييني كه در مورد تفاوت دختران و پسران ارائه شده، در حال حاضر ما مي دانيم كه تفاوت هاي بارز و قطعي ميان دختران و پسران در چند زمينه محدود وجود دارد. مثلادختران در استعداد كلامي برترند و پسرها در استعداد فضايي. در عين حال، توانايي محاسبات عددي، اندكي در پسران پيشرفته تر از دختران است و از طرف ديگر دختران در انجام حركات ظريف و همچنين بيان احساسات قوي تر از پسران عمل مي كنند. اما بايد توجه داشت كه تفاوت هاي عنوان شده، غالباً مربوط به ميانگين هاي جمعيت است و براي قضاوت در مورد يك فرد خاص (يك دختر يا يك پسر) نبايد به كار رود. زيرا ما دختراني داريم كه از لحاظ استعداد تجسم فضايي با قوي ترين پسران مقابله كرده و در عوض پسراني داريم كه در مهارت هاي كلامي، از قوي ترين دختران پيشرفته ترند. لذا هيچ كس نمي تواند ادعا كند كه توانايي ذهني در دختران بالاتر است يا در پسران. بلكه ميان اين دو جنس تفاوت هايي وجود دارد و اين تفاوت ها ناشي از برتري يك جنس بر جنس ديگر نيست. در اغلب موارد، رشد زماني مغز دخترها سريع تر از مغز پسرها رخ مي دهد. دخترها يك سال زودتر از پسرها به مهارت هاي كلامي مي رسند. به همين سبب است كه در اغلب مواقع دختران پيش دبستاني سريع تر از پسرها خواندن را ياد مي گيرند و فهرست لغات و كلماتي كه مي دانند در مقايسه با پسرها بيشتر است. رشد مغز در نوزادان بيشتر در نيمكره سمت راست شروع مي شود و بعد از آن به نيمكره چپ مي رسد. در دخترها حركت به سمت چپ مغز زودتر اتفاق مي افتد. دخترها در مقايسه با پسرها، داده هاي اطلاعاتي حسي بيشتري را دريافت مي كنند. دخترها در مجموع بهتر مي شنوند، حس بويايي قوي تري دارند و به كمك سر انگشتان و پوست خود، اطلاعات بيشتري را دريافت مي كنند. دخترها در مقايسه با پسرها بهتر مي توانند رفتارهاي خطرناك و غيراخلاقي را تميز دهند. به عبارت ديگر، دخترها كمتر از پسرها خطرات اخلاقي را پذيرا مي شوند و پسرها بيش از دخترها پرخاشگرند. دخترها از توانمندي كلامي بيشتري برخوردارند و به همين سبب بيشتر روي ارتباط هاي كلامي تاكيد مي كنند. اما پسرها به ارتباط هاي غيركلامي توجه دارند و در مقايسه با دخترها كمتر مي توانند احساسات خود را به زبان آورند و نمي توانند به سرعت دخترها، واكنش كلامي نشان دهند. از اين رو در جريان فرآيند يادگيري مي بينيم دخترها در حال يادگيري از كلمات استفاده مي كنند، اما پسرها اغلب در سكوت درس مي خوانند. پسرها در مجموع به مراتب كمتر حرف مي زنند، حال آن كه در ميان دختران چنين چيزي نيست